حالا که دوچرخهتان را خریدهاید، وقت اولین سواریهاست. در صورتی که مدتی است سوار دوچرخه نشدهاید، لازم است که این مهارت را دوباره در مغزتان لود کنید. خبر خوب این است که بعد از یکبار یاد گرفتن دوچرخه سواری، دیگر هرگز آن را فراموش نخواهید کرد و ده دقیقه سواری مجدد، حتی بعد از ده سال، همه چیز را دوباره به طور کامل در مغز آپدیت خواهد کرد.
اگر تا به حال دوچرخه سواری نکرده اید و کلا دوچرخه سواری بلد نیستید، لازم است جای دیگری آن را یاد بگیرید. این فصل مربوط به آموزش دوچرخه سواری نیست.
اول در حال ایستاده کمی با دوچرخهتان بازی کنید. ترمزها را فشار دهید. مطمئن شوید که فرمان و زین محکم هستند و بعد در مسیری خیلی کوتاه یک پدال بزنید و ترمزها را جدا جدا چک کنید. دوچرخه تازه فروخته شده ممکن است دچار مشکلات فنیای باشد که هنوز دیده نشدهاند. به همین دلیل معمولا بعد از یک ماه سواری اولیه، باید دوچرخه را برای اولین سرویس به پیش فروشنده یا یک مکانیک ببرید.
بعد از مطمئن شدن از وضع ترمزها و سفت بودن اجزا، دندههای خود را چک کنید. اگر در جلو سه دنده دارید، از دنده متوسط استفاده کنید و اگر دو دنده دارید، از دنده بزرگتر. در جایی مسطح و امن از نظر رفت و آمد خودروها و آدمها (و البته موتورسیکلتها!) کمی رکاب بزنید و دور بزنید و با سرعت کم و زیاد بروید و ترمز کنید و بعد شروع به عوض کردن ملایم دندهها بکنید. منطقا باید با انگشتهای دست راست، دندههای عقب را تغییر دهید. مکانیزم دنده را یاد بگیرید ولی یادتان باشد که حتی اگر کاملا از دنده سر درمیاورید، چند روزی طول خواهد کشید تا به دندههایتان عادت کنید.
دنده جلو تاثیر زیادتری در قدرت دارد و دنده عقب، تنظیمات ملایم تر را انجام میدهد. دو دنده برعکس هم کار می کنند. مثلا قوی ترین وضعیت دوچرخه شما (دنده پایین) در زمانی اتفاق میافتد که زنجیر روی کوچکترین چرخ دنده جلو و بزرگترین چرخ دنده عقب باشد. این وضعیت مناسب رکاب زدن در یک سربالایی سنگین است - درست مثل ماشین که سر بالایی را باید با دندهای پایین حرکت کند. دنده بالاتر / سنگین به وضعیتی میگوییم که زنجیر روی خورشیدی (چرخ دنده جلو) بزرگتر و خودرو (چرخ دنده عقب) کوچکتر باشد. در این شرایط میتوانید حتی در سرازیری و سرعت زیاد هم رکاب بزنید و سرعت دوچرخه را بیشتر کنید.
اشتباهی که بسیاری از تازه کارها میکنند این است که دنده را مکانیزمی خطی میبینند و در نظر میگیرند که ۱۹ (چرخ دنده جلو روی ۱ و چرخ دنده عقب روی ۹) یک مرحله پایینتر از ۲۱ (خورشیدی روی چرخ دنده ۲ (وسط) و خودرو روی چرخ دنده کوچک (بیرون ترین)) است. این مساله درست نیست. در واقع اصولا وقتی خورشیدی روی چرخ دنده بزرگتر است (بیرون)، خودرو (چرخ دنده عقب) نباید روی ۹ (بزرگترین) باشد. دلیل این امر کشیدگی و کج بودن زیاد زنجیر است. شکل زیر شاید کمک معقولی باشد برای کسانی که میخواهند مساله را بهتر درک کنند.
البته واقعا لازم نیست این بحث را خیلی هم سخت بگیرید. حتی حرفهای ها هم هنوز در انتخاب بهترین دنده و غیره گاهی به مشکل برمیخورند. پیشنهاد میکنم فعلا جلو را روی متوسط یا چرخ دنده بزرگ بگذارید و حین اولین سواریها کمی سربالایی و پایینی بروید و با دندههای عقب (خودرو) بازی کنید تا دستتان بیاید چه دندهای برای چه کاری بهتر است. بعد از کمی سواری و تعویض دنده اشتباه، کم کم قلق دوچرخهتان به دستتان خواهد آمد.
حالا که کمی با دنده و ترمزها راحتتر هستید، خوب است با احتیاط کافی بعد از تنظیم آینهها گشتی در اطراف خانه بزنید.
در روز دوم باد لاستیکها را نگاهی بیاندازید. به شکل علمی هر لاستیکی در طول زمان کمی باد کم میکند. بخصوص اگر تازه باد شده باشد. حالا میتوانید مسیر بیشتری را بروید و یادتان باشد که قرار است از اینکار لذت ببرید. تا جایی دوچرخه سواری کنید که با نشاط هستید، ترجیحا قسمت اول را سربالایی بروید که در بازگشت خوشحال باشید و از جاهای امن حرکت کنید و اگر لازم است برای رد شدن از خیابان پیاده شوید. حواستان هم باشد که حتی برای من که حالا یکسال است با دوچرخه رفت و آمد میکنم، بیرون آمدن از خانه و شروع کردن سربالایی اول تقریبا سختترین قسمت هر دوچرخه سواری است. کمی نرمش و گرم کردن در این مورد به شما کمک قابل توجهی خواهد کرد.
و بعد از این دو روز، شما به احتمال زیاد آماده چرخیدن واقعی در شهر هستید. در فصل بعدی به این خواهیم پرداخت که دوچرخه سواری در شهر، چه قلقهایی دارد و چطور میتوان راحتتر سراغش رفت.