حالا که با اجزای دوچرخه آشنا هستیم و مدل‌های دوچرخه و فاکتورهای مهم در انتخاب آن را می‌دانیم، می‌توانیم واقعا سراغ خرید دوچرخه‌مان برویم. در اکثر شهرها، مرکزی برای خرید دوچرخه وجود دارد. در تهران این مرکز، خیابان قلمستان است؛ کمی بالاتر از میدان گمرک.

شاید یکی از بهترین کارها این باشد که اول قدمی در آن حوالی بزنید و مغازه‌ها و دوچرخه‌ها را نگاه کنید. بعضی‌ها با پرسیدن از همه مغازه‌ها راحت هستند و بعضی‌ها رفتن به نمایندگی‌های بزرگتر مثل نمایندگی‌های تخصصی جاینت یا کیوب و غیره را ترجیح می‌دهند. نمایندگی‌های بزرگ و خوبی در جاهای دیگر تهران هم هستند. اما به هرحال بد نیست نگاهی به دوچرخه‌ها و مغازه‌ها بیاندازید.

استراتژی شخصی من گشت زنی در اینترنت و کشف کردن مدل‌های مختلف است و رفتن به مغازه با یک ایده خاص در مورد یک مدل خاص از دوچرخه و بعد تلاش برای پیدا کردن آن یا مشابه‌ها در مغازه‌ها، حتی از طریق زنگ زدن به مغازه‌ها و پرسیدن.

به هرحال وقتی مغازه‌تان را انتخاب کردید، بهتر است دوچرخه‌ای که می‌خواهید را توضیح دهید و حدود قیمتی خودتان را هم در ذهن داشته باشید. فروشنده باید با حوصله و مودب باشد وگرنه مغازه را ترک کنید (:

انتظار می‌رود فروشنده بر اساس توضیحات شما (بخصوص در مورد مدل دوچرخه و حدود قیمتی) برای شما پیشنهادهایی داشته باشد. دو سه دوچرخه را ببینید، فاکتورهایی که در قسمت های قبلی دیده‌اید (بخصوص نوع ترمز، نوع لاستیک، وزن و تعداد دنده و کمک فنر) را بسنجید ولی مهمتر از این چیزها، راحت بودن دوچرخه است. سوار آن شوید و حتی در مسافت کمی که ممکن است دوری بزنید. ببینید آیا میزان خم شدن روی فرمان برای شما مناسب است؟ آیا لاستیک مناسب فضایی که قرار است سوار شوید هست؟ بپرسید آیا چیزهایی که لازم است اضافه شوند را فروشنده می‌تواند روی بدنه نصب کند؟ مثلا قمقمه؟ باربند؟

و البته فراموش نکنید که ظاهرا دوچرخه را هم نگاه کنید! مطمئنا بدنه باید سالم و نو باشد ولی به نظر من حتی مهمتر از آن، شما باید از دوچرخه خوشتان بیاید. دوچرخه قرار است دوستی صمیمی باشد پس حتما باید ظاهر آن را دوست داشته باشید.

در سه یا چهار مدلی که انتخاب کرده اید، سایزبندی را نگاه کنید و سایز مخصوص خودتان را انتخاب کنید. فروشنده باید جدول سایز را به شما نشان بدهد و توضیحاتی مثل «حالا اینجا شما می شی لارج ولی مدیوم برای بدن شما مناسبتره» را با تردید نگاه کنید. اگر سنگین وزن هستید چک کنید که آیا دوچرخه برای وزن شما مناسب است یا نه. افراد سنگین‌تر از ۹۰ کیلوگرم، معمولا نیاز به دوچرخه‌هایی با بدنه‌هایی قرص و محکمتر دارند. یک شیوه سریع مطمئن شدن از سایز این است که جوری روی دوچرخه قرار بگیرید که میله وسط بین دو پایتان باشد. اگر دوچرخه را بالا بکشید، میله وسط باید با حدود دو اینچ بالا آمدن، به وسط پای شما گیر کند. معلوم است که این مساله در مورد بدنه‌های مثلثی صادق است. اینکارها را بکنید تا ثابت بکنید که از دوچرخه سر در میاورید!

اگر با آدم مهم زندگی‌تان هستید، نظرش را بپرسید و گوش کنید. اگر شک دارید به یک نفر عکس دوچرخه را بفرستید و نظر بخواهید. عجله نکنید چون خریدن یک دوچرخه نامناسب تا مدت‌ها روی اعصاب خواهد بود اما خبر خوب این است که اگر راهنماهای خیلی کلی در مورد نیازمندی و ارتباط آن با مدل دوچرخه و دنده‌ها و ترمز و کمک فنر را چک کنید و حواستان به سایز هم باشد،‌به احتمال زیاد هر سه چهار دوچرخه ای که انتخاب کرده‌اید به نظرتان خوب خواهد بود.

در کل این مراحل حواستان به جمع بودجه باشد؛ بخصوص که با کلاه اجباری، تیوپ اضافه، چراغ‌ها و وسایل دیگر، شاید مجبور شوید که حداقل ۱۰۰ تومن دیگر هم بپردازید.

اما خیلی هم سخت نگیرید. اگر اندازه و مدل دوچرخه مناسب است، احتمالا به تنهایی زیباتر از داخل مغازه به نظر خواهد رسید. قبل از خرید نهایی، وسایل جانبی را هم انتخاب کنید و از صاحب مغازه بخواهید آن‌ها را برایتان نصب کند. اینکار به راحتی می‌تواند یک ساعتی وقت بگیرد.

در ایران خیلی وقت‌ها دوچرخه داخل ویترین را به شما می‌فروشند ولی اگر اهل چانه زدن هستید، بخواهید که یک دوچرخه تازه برای شما اسمبل شود. همچنین بعضی‌ها کارتن دوچرخه را برای حمل و نقل‌های آینده آن لازم دارند که می‌توانید آن را درخواست کنید ولی مطمئن نباشید که فروشنده حتما کارتن را دارد و تحویل می‌دهد.

حین وصل کردن وسایل، فروشنده باید سایز دوچرخه را برای شما تنظیم کند؛ دوچرخه را یک سرویس اولیه کند، ترمزها را چک کند و فرمان و دنده‌ها را تنظیم کند. با دست چرخ‌ها را بچرخانید و دقت کنید که به ترمزها گیر نکنند و راحت بچرخند. روی دوچرخه بنشنید و به سختی پایتان باید به زمین برسد. و در همین حین در مورد گارانتی و اینکه کجا باید برای تعمیر مراجعه کنید و غیره سوال کنید.

مغازه‌های بزرگتر معمولا یک سرویس یک ماهه رایگان دارند. در این مورد که آیا بعد از یک ماه دوچرخه که تازه آب بندی شده را برای شما سرویس اولیه می‌کنند یا نه سوال کنید. خیلی وقت‌ها مشکلاتی که در این یک ماه پیش بیایند هم بدون سوال و جواب حل می‌شوند. این سرویس را فراموش نکنید چون روغن کاری ها و تنظیمات مهمی دارد.

بعد از پر کردن فرم‌ها و رد و بدل پول، دوچرخه مال شماست. اگر تجربه رکاب زدن شهری دارید سوار شوید و به خانه‌تان بروید و خوش و خندان با دوچرخه زندگی کنید. حتی می‌توانید یک عکس هم برای من (به آدرس [email protected]) بفرستید تا آن را در اینجا بگذارم. اما اگر در شهر رکاب نزده‌اید یا خانه‌تان دور است، از فروشنده شیوه حمل را بپرسید. بعضی فروشنده‌ها خودشان دوچرخه را در خانه شما تحویل خواهند داد.

مطمئنا فراموش نکنید که در اولین سواری ترمزها را چک کنید و کمی با دنده‌ها آشنا شوید و آرام و مطمئن رکاب بزنید و دو سه برابر همیشه احتیاط کنید. قرار است خاطره طولانی شادی از دوچرخه‌مان داشته باشیم.

خرید آنلاین

اگر می‌خواهید دوچرخه را به شکل آنلاین بخرید به چند نکته توجه کنید:

1. فروشگاه باید از دوچرخه سر در بیاورد. یک چرخ سریع در خیلی فروشگاه‌های آنلاین که دوچرخه هم می‌فروشند به شما نشان می‌دهد که فروشنده تفاوت دقیق سایز چرخ و سایز بدنه را نمی‌داند و اینها را به جای هم می‌نویسد
2. باید امکان پس دادن و تعویض بی دردسر وجود داشته باشد. یکبار سوار شدن ممکن است به شما بگوید که این دوچرخه برای بدن شما مناسب نیست
3. به شکل مرسوم، دوچرخه‌ها در جعبه جمع و جوری تحویل می‌شوند و نیازمند یک اسمبل نهایی هستند. اینکار راحت است و در حد بستن چند پیچ و چند تنظیم عمومی است ولی باید از خودتان بپرسید به اینکار علاقمند هستید یا نه
4. گاهی دوچرخه بدون رکاب فروخته می‌شود. به این دقت کنید و اگر لازم است رکاب را هم جداگانه بخرید
5. اگر مدلی را انتخاب کردید، با یک زنگ سریع به یک فروشگاه قیمت را چک کنید. ممکن است همان دوچرخه با اسمبل کردن و تحویل در منزل، ارزانتر تمام شود

و لذت ببرید.